Pianist Yuli Lavrenov schittert tijdens tweede
Sneeuwconcert.
Tweede Sneeuwconcert met Yuli Lavrenov (piano), gehoord op zaterdag 8 januari in de Rode Pomp in de Gent. Op het programma nocturnes, polonaises, valses, etudes, een ballade en scherzo van Chopin.
GENT — De Bulgaars-Belgische pianist Yuli Lavrenov gaf in een tot de nok gevulde Rode Pomp een memorabele Chopinavond ten beste. Zijn originaliteit kwam tot uiting in een groots palet aan kleuren en articulatievormen.
Het moet toch zijn dat Chopin tot de gemoederen blijft spreken, vandaar die grote belangstelling. Yuli Lavrenov bevestigde al snel de indruk over een grenzeloze pianistische vaardigheid te beschikken. Zijn toon was rond, vol en krachtig. Helder tot -in de hoogste tempi.- De trage delen durfde hij tot het slepende toe voor te dragen, maar meer een frappante verscheidenheid aan nuances.
Hoe Chopin kan klinken is ons door talloze getalenteerde pianisten al voorgedaan. De tonen bespelen al gauw de grenzen van goedkoop sentiment, kitsch en grandioze uitdrukking. Lavrenov torende boven de materie. Hij ademde een heel pure speltechniek uit. Het vertellersvermogen, het inzicht in hoofdlijn (melodie) en begeleiding, fraseringen en accenten — bij Chopin zo fundamenteel — leken geen punt voor de man. En al sloeg hij in een valse al eens een nootje over, de organische verbondenheid en romantische ziel kregen een nergens tanende, gevatte expressie. Lavrenov had er ook het handje van weg alles zo natuurlijk en makkelijk te laten uitschijnen. Om er nooit genoeg van te krijgen. (FRA)
Chopin in beheerste kleurschakeringen
Sneeuwconcert met muziek van Chopin door Yuli Lavrenov (piano). Gehoord op zaterdag 14 januari in De Rode Pomp in Gent.
GENT - Veel sneeuw valt er tijdens de sneeuwconcerten van de Rode Pomp niet te bespeuren, vorig jaar al niet, en ook niet in dit tweede jaar. Wie wij wel terugzagen was de in Belgie levende Bulgaar Yuli Lavrenov. In een goed gevulde zaal – zoals de eerste keer – pakte hij uit met een programma dat integraal gewijd was aan Chopin. En opnieuw speelde Lavrenov de ene troef na de ander uit.
Nocturnes, mazurka’s, preludes, polonaises en etudes, het zijn niet meteen de meer uitgewerkte pianostukken van Chopin die wij te horen kregen. Lavrenov vertelde veertien korte verhaaltjes, afgerond met een wat langer uitvallend scherzo. Door de enorme flexibiliteit en nuancering in de voordracht was de avond zo om.
Chopin lijkt zo vanzelfsprekend. Jij hoort zijn zangerige melodieen en die blijft in je hoofd hangen voor de rest van je leven. Quasi onopgemerkt speelt de componist met kleuren en schakeringen. Geen twee maten zijn gelijk van expressie. Het is die beheersing van de kleurnuances die Lavrenov zo treffend reveleerde. Een melodie en de bijhorende harmonische inkleuring is bij hem nooit een simpel aaneenrijgen van tonen, maar een geraffineerde verschuiving van timbres en sferen in het muzikale weefsel.
Bij de moeilijkste versieringen bleef de pianist helder en open. In de ontspannen, lyrische of parlando - achtige delen bracht hij razendsnel en soepel contrasten aan. Een repeterend patroon is voor Lavrenov een verkenningstocht met onverwacht ritmische accenten. Hoewel de muziek van Chopin bij iedereen een herkenningseffect oproept, slaagde hij erin de spanning hoog te houden. Dat is wat je verwacht van een uitvoering. (FRA)
Tweede Sneeuwconcert met Yuli Lavrenov (piano), gehoord op zaterdag 8 januari in de Rode Pomp in de Gent. Op het programma nocturnes, polonaises, valses, etudes, een ballade en scherzo van Chopin.
GENT — De Bulgaars-Belgische pianist Yuli Lavrenov gaf in een tot de nok gevulde Rode Pomp een memorabele Chopinavond ten beste. Zijn originaliteit kwam tot uiting in een groots palet aan kleuren en articulatievormen.
Het moet toch zijn dat Chopin tot de gemoederen blijft spreken, vandaar die grote belangstelling. Yuli Lavrenov bevestigde al snel de indruk over een grenzeloze pianistische vaardigheid te beschikken. Zijn toon was rond, vol en krachtig. Helder tot -in de hoogste tempi.- De trage delen durfde hij tot het slepende toe voor te dragen, maar meer een frappante verscheidenheid aan nuances.
Hoe Chopin kan klinken is ons door talloze getalenteerde pianisten al voorgedaan. De tonen bespelen al gauw de grenzen van goedkoop sentiment, kitsch en grandioze uitdrukking. Lavrenov torende boven de materie. Hij ademde een heel pure speltechniek uit. Het vertellersvermogen, het inzicht in hoofdlijn (melodie) en begeleiding, fraseringen en accenten — bij Chopin zo fundamenteel — leken geen punt voor de man. En al sloeg hij in een valse al eens een nootje over, de organische verbondenheid en romantische ziel kregen een nergens tanende, gevatte expressie. Lavrenov had er ook het handje van weg alles zo natuurlijk en makkelijk te laten uitschijnen. Om er nooit genoeg van te krijgen. (FRA)
Chopin in beheerste kleurschakeringen
Sneeuwconcert met muziek van Chopin door Yuli Lavrenov (piano). Gehoord op zaterdag 14 januari in De Rode Pomp in Gent.
GENT - Veel sneeuw valt er tijdens de sneeuwconcerten van de Rode Pomp niet te bespeuren, vorig jaar al niet, en ook niet in dit tweede jaar. Wie wij wel terugzagen was de in Belgie levende Bulgaar Yuli Lavrenov. In een goed gevulde zaal – zoals de eerste keer – pakte hij uit met een programma dat integraal gewijd was aan Chopin. En opnieuw speelde Lavrenov de ene troef na de ander uit.
Nocturnes, mazurka’s, preludes, polonaises en etudes, het zijn niet meteen de meer uitgewerkte pianostukken van Chopin die wij te horen kregen. Lavrenov vertelde veertien korte verhaaltjes, afgerond met een wat langer uitvallend scherzo. Door de enorme flexibiliteit en nuancering in de voordracht was de avond zo om.
Chopin lijkt zo vanzelfsprekend. Jij hoort zijn zangerige melodieen en die blijft in je hoofd hangen voor de rest van je leven. Quasi onopgemerkt speelt de componist met kleuren en schakeringen. Geen twee maten zijn gelijk van expressie. Het is die beheersing van de kleurnuances die Lavrenov zo treffend reveleerde. Een melodie en de bijhorende harmonische inkleuring is bij hem nooit een simpel aaneenrijgen van tonen, maar een geraffineerde verschuiving van timbres en sferen in het muzikale weefsel.
Bij de moeilijkste versieringen bleef de pianist helder en open. In de ontspannen, lyrische of parlando - achtige delen bracht hij razendsnel en soepel contrasten aan. Een repeterend patroon is voor Lavrenov een verkenningstocht met onverwacht ritmische accenten. Hoewel de muziek van Chopin bij iedereen een herkenningseffect oproept, slaagde hij erin de spanning hoog te houden. Dat is wat je verwacht van een uitvoering. (FRA)